نتیجه ای یافت نشد.
آرشیو
بدون شک باید با کد ها و استاندارهای صنعتی مناسب سازگار بود.
چند سال پیش درخواستی برای پاسخگویی به یک سئوال به من داده شد، سوال از این قرار بود "به عنوان یک شرکت، چرا باید با یک کد پایپینگ سازگاری داشته باشیم؟ " ، این سئوال به ساخت امکانات صنعتی مرتبط می شد، و به منظور آماده سازی برای جلسه ای که موضوع اصلی آن مسئله سازگاری کد بود، مطرح گردید.
اگر خوب دقت کرده باشید، نکته ای در سوال مذکور وجود دارد. تعریف کد : قانون با نیروی قانونی. درنتیجه سازگاری با یک کد باید صورت بگیرد چرا که در غیر این صورت با تبعات ناخوشایندی مواجه خواهید شد.
سوال اصلی بدین صورت بود " چرا باید با از یک استاندارد مشترک[1] پیروی کرد؟" وقتی چنین سوالی به صورت سوال بالایی مطرح می شود، نشان از آن دارد که بسیاری از افراد، در مورد ما مهندسین و طراحان، کاملا تفاوت بین یک کد و یک استاندارد را درک نمی کنند. و وقتی برخی از استاندارد ها به صورت کد و برخی کدها به عنوان یک استاندارد منتشر می شوند، این عدم درک صحیح مسئله ساز می شود. شاید مسئله چندان مهمی نباشد ولی باید اشاره می شد.
بر این باورم که دلیل برداشت غلط از این دو عبارت، یعنی استاندارد و کد، استفاده مستمر از آن ها در یک زمینه مشترک می باشد که مهندسین و طراحان حساسیتی بین این دو عبارت نشان نداده و آن ها را به جای یکدیگر استفاده می نمایند. حال به تفاوت بین استاندارد و کد می پردازم، اما پیش از آن، نگاهی داشته باشیم به پاسخی که من در جواب به سوال بالا دادم : استاندارد های مشترک مانند آن هایی که توسط ASME، ANSI، API، NFPA، ASTM، کد بین المللی لوله کشی و سایرین، به خودی خود اجباری نیستند. در این کدهای شهری با مقرراتی مواجه می شوید که الزامات متنوعی را که به صورت کلی یا جزئی از استانداردهای منتشر شده توسط سازمان های مذکور گرفته شده اند، برقرار می سازند. این استانداردها، که اقتباسی هستند، تبدیل به کد می شوند و توسط قانون قابل اجرا هستند.
استاندارد، زمانی که در مشخصات شرکت لحاظ شود اما در سطح شهری نامی از آن برده نشود، تبدیل به یک کد قانونی می شود که بر پایه قرارداد استوار است.
به منظور سازگاری با این کدها، فارغ از مقررات دولتی یا الزامات شرکتی، هزینه مازادی برای سازنده دربر ندارد.
به خدمت گرفتن لوله کش ها و جوشکاران تایید نشده، دور زدن مقررات، آزمایش ها و بررسی ها، استفاده از موادی که توانایی مقاومت در برابر دما ها و فشارهای سرویسی را ندارند و حمایت از چنین سیستم هایی، خطرات بسیاری را به وجود خواهد آورد. فکر نمی کنم کسی که وجدان داشته باشد دست به همچین کاری بزند صرفا برای پول بیشتر، اما باید قبول کنیم که دنیا پر از شرکت ها و افراد بی پروا و بی توجه است.
اگر کسی برآن است تا یک سیستم پایپینگ ساخته و نصب کند، باید به فاکتور های زیر توجه داشته باشد :
بدین ترتیب با کد سازگاری پیدا می کنند. کد به سادگی نحوه پیاده سازی رسمی و حساب شده را تشریح می کند.
بدون شک باید با کد ها استاندارهای صنعتی مناسب سازگاری داشت. اگر بحث پول درمیان بود این سازگاری می توانست تحریک به حساب آید. اما هیچ پولی درکار نیست، و ریسک و خطر زیادی حاکم می باشد. حتی در سیستم های خدماتی ساختمان اصلی یا واحد آموزشی، آسیب بالقوه از خط لوله شکسته شده، یا نشتی کم از یک مفصل به سادگی تمامی صرفه جویی ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این بدون لحاظ نمودن خطر ایمنی به پرسنل بود.
اولین کاری که می بایست صورت پذیرد، بررسی کد حالت و محلی[3] است. شاید مقرراتی مبنی بر تبعیت از ASME، کد بین المللی لوله کشی یا استاندارد های مشترک وجود داشته باشد. اگر تا به حال در نظر گرفته نشدند، باید یک به عنوان یک نیازمندی در هر شرکتی تلقی گردند.
ASME برای اولین بار نسخه اول کد محفظه فشار و بویلر را در 15-1914 منشر نمود.
پیش از ایجاد کد، و عواملی که در پیدایش آن موثر بودند، بین سال های 1870 الی 1910 تقریبا 14000 بویلر منفجر شدند. برخی از انفجارها آسیب های جانی و خسارت های مالی دربرداشت. این آمار با به کار گیری کد به شدت کاهش یافت. یکنواختی و مقررات نقش خاص خود را ایفا می کنند.
[1] Consensus Standard
[2] Tightness
[3] Local and state Code
ترجمه: پایپ کالا
اشتراک گذاری
